dinsdag 3 september 2019

Home sweet home

De laatste reisblog heeft wegens omstandigheden lang op zich laten wachten, daarover later meer. Maar eerst de terugreis:

De vlucht van Orlando naar Zürich vertrok netjes op tijd. De verwachte vliegtijd was nu een stuk korter dan op de heenreis, namelijk 8 uur 30 minuten.

Caro is sinds vrijdagochtend enorm verkouden en voelt zich niet happy. Werd ook al snel misselijk en moest overgeven. Gelukkig is ze daarna snel in slaap gevallen.

Slapen wilde mij niet echt lukken. Een stuk voor ons zat een Engels gezin met 3 kinderen waaronder een jongetje van anderhalf of 2 jaar wat zeker de helft van de vlucht heeft gekrijsd. En dan bedoel ik niet een beetje huilen maar gewoon keihard krijsen. Ik kreeg gewoon pijn in mijn buik van het gekrijs en had lichtelijke moordneigingen. Pfff, hadden ze niet gewoon lekker naar Mallorca kunnen gaan ofzo!

Uiteindelijk heb ik nog wel wat geslapen maar het zal niet heel veel geweest zijn.

In Zürich hadden we een overstaptijd van anderhalf uur, dat was prima te doen. Geen gehaast ofzo. We zijn langzaam richting de gate gelopen en hebben daar zelfs nog even zitten wachten voordat het boarden begon.

De vlucht vertrok mooi op tijd en een kwartier voor de geplande 14.10 uur stonden we weer op Schiphol.

Al onze koffers verschenen een half uur later gelukkig op de band, toch fijn om ze allemaal weer te zien, in tegenstelling tot vorig jaar! Snel naar P6, koffers in de auto en op naar huis (weer even wennen aan het schakelen en de lage instap)!

Rond 16.00 uur waren we thuis. Gelijk koffers leeggemaakt en de eerste was aangezet. Avondeten deden we bij mijn ouders, dat hield ons gelukkig nog een tijdje wakker. Maar rond half 9 stortten  Maurice en ik helemaal in. Dus gauw naar huis. Daar nog wat opgeruimd en om 22.00 uur naar bed.

Maurice is er 's nachts van 1 tot 3 uur nog uit geweest omdat hij niet kon slapen. Kon hij mooi onze 2 katten binnenlaten.

Zondag was een opruimdagje en maandag ging Maurice weer aan het werk en begon Olaf aan het timmerdorp.

Kat Dribbel was zondag op maandagnacht ziek geweest, overgeven en diarree. Maar 's morgens leek er niets met hem aan de hand dus Maurice heeft hem naar buiten gelaten. Maandagavond kwam hij niet terug, dinsdagavond ook niet! Hij is nog nooit 2 nachten weggebleven dus we maakten ons zorgen. Wellicht is hij geschrokken van het timmerdorp. Dit is namelijk op het weiland bij ons achter, een weiland waar hij normaal altijd rond loopt te stappen.

Woensdagochtend heb ik hem als vermist opgegeven bij Amivedi en ik heb een oproepje op Facebook gezet. Verder heb ik posters opgehangen bij het timmerdorp en op de camping bij ons achter (De Wilgenplas). En ik heb natuurlijk de hele dag lopen zoeken.

's Avonds tegen half 10 zijn Maurice en ik, gewapend met zaklampen, op zoek gegaan op de camping. Op weg terug naar huis hoorden we opeens een zacht gemiauw, iedere keer wanneer we zijn naam riepen. Dat is hem!! Het heeft nog even geduurd voordat hij uit de struiken naar ons toe kwam maar uiteindelijk kon ik hem oppakken en hebben we hem gauw naar huis gebracht!

Helaas wilde hij niet eten, gaf hij over en was hij graatmager. Donderdag en vrijdag met hem naar dierenarts geweest, daar heeft hij 2x een spuit gekregen met een middel tegen de misselijkheid en speciaal voer meegekregen. Uiteindelijk ging hij steeds meer eten en nu gaat het weer goed met hem.

Olaf heeft ondertussen een superleuk timmerdorp gehad, hij had een leuk groepje met 2 overbuurjongens en 2 meisjes (zusjes) die hij voor het timmerdorp niet kende. Donderdag was het schilderdag en donderdagavond de feestelijke afsluiting waarbij alle hutjes beoordeeld werden door een jury. Het thema dit jaar was 'een magisch  timmerdorp' en ze hadden een Harry Potter-hut gemaakt. Het was echt een mooie hut geworden, één van de meisjes had een mooie uil geschilderd!
De jury vond de hut ook mooi en ze hebben daarom ook een prijs gewonnen!


Zaterdag hebben Maurice en ik de zomervakantie afgesloten met een stel vrienden bij Festival Strand, dat was een érg gezellige dag!

En inmiddels is het gewone leven weer begonnen. Olaf is gisteren gestart in groep 7, Caro begint vandaag, alweer in 2VWO.

Iedereen weer bedankt voor het meelezen! Ik vond het leuk om 's morgens bij het wakker worden de reacties op het blog van de dag ervoor te lezen. En wie weet tot volgend jaar, we zijn in ieder geval al aan het nadenken over de volgende reis!