Sanibel en Captiva

Vanmorgen om iets over half 9 Caro en Olaf wakker gemaakt, we wilden namelijk bijtijds op pad.

Tijdens het ontbijt even gefacetimed met Mariëtte en Ralph, onze oude buurtjes van thuis. Zij zitten nu ook in Cape Coral (en we zijn hier bijna weer buren, hun huis ligt schuin achter ons).

Vanavond gaan we met ze uit eten en we wilden even afspreken voor vanavond.

Vervolgens hebben we parasols en strandstoelen uit de garage gehaald, koeltas ingepakt, alles in de auto geladen en vertrokken naar Sanibel.

De weg er naartoe is al mooi, via een hoge (tol)brug rij je het eiland op. Sanibel (en ook Captiva) hebben een hele tropische vibe, héél veel palmbomen en huizen in pasteltinten.

Ons eerste doel was J.N. Ding Darling National Wildlife Refuge. We wilden allereerst bij het Visitor center een stop maken voor wat informatie en een plaspauze. We hadden namelijk gelezen dat de wc's zo mooi zijn, award-winning zelfs! Maar het visitor center was dicht. Het dak werd vervangen wegens lekkage. 

Dus dan de wildlife drive maar meteen opgereden. Helaas hebben we niet héél veel wildlife gezien. De natuur was wel erg mooi én we zagen van heel dichtbij een grote Osprey (visarend) met een vis in haar poten. Ook nog een joekel van een spin gezien, brrrrr.

Na de wildlife drive zijn we doorgereden naar Captiva. Wat een huizen staan daar zeg, complete landhuizen met oprijlaan!

We zijn voor de lunch gestopt bij The Bubble Room. 

Dit had ik bij iemand op het blog gelezen en ik wilde dit restaurant graag eens met eigen ogen zien. Wat een gek restaurant is dat zeg! Het hele restaurant hangt vol met foto's en met kerstverlichting. Het personeel draagt ook allemaal iets wat met kerst te maken heeft (onze ober droeg kerstsokken). Het restaurant is in 1979 geopend en de verlichting bestond volledig uit bubble lights, een vorm van kerstversiering (zie foto). Daar komt de naam Bubble Room vandaan. 

Ik besloot als lunch een stuk taart te nemen. Ik had begrepen dat de taart hier erg lekker was en meestal heb ik na mijn eten geen plek meer voor een toetje, dus ik besloot gelijk maar een toetje te nemen. Ik had de 'Death by Chocolate' cake en hij was héérlijk!!!

Na het eten nog een rondje door het restaurant gelopen om alle gekke dingen te bekijken en foto's te nemen.

Ook hebben we nog een hele fotoserie van Maurice en mij in 'The tunnel of Love', we hebben hier zo ontzettend hard zitten lachen! Hier een selectie van de foto's:

Na het eten zijn we naar Bowman's Beach gereden. Op het strand eerst alles geïnstalleerd (parasol, stoelen) en daarna zijn Olaf en ik gelijk het water in gegaan. In de branding moesten we eerst door wat zeewier heen (blegh) maar daarna was het water heerlijk. Er waren ook aardig wat golven dus we hebben heerlijk een tijd gedobberd. Caro en Maurice zaten ondertussen onder de parasol in de schaduw, zij hebben het niet zo op het strand.

In de verte zagen we een héle donkere lucht en helaas kwam deze steeds dichterbij. 

Dus maar het water uit om op te drogen. Ondertussen hebben Olaf en ik nog wat schelpen gezocht. De donkere lucht kwam wel heel dichtbij dus spullen weer gepakt en naar de auto gelopen. Op weg naar de auto begon het al een beetje te spatten dus een beetje doorgelopen maar uiteindelijk viel het mee. Bij de auto hebben Olaf en ik onze zwemspullen uitgedaan (lekker onhandig met een handdoek om!).

We besloten maar richting huis te gaan, die donkere lucht voorspelde een hoop regen en we voelden er weinig voor om in een flinke regenbui op het strand te staan. 

We zijn nog even gestopt bij de Sanibel Outlets. Ik wilde graag naar de Maidenform (4 bh's kopen, 2 betalen) en we wilden bij Gap nog kijken voor een vest voor Olaf. Maurice heeft ook nog flink geshopt bij Under Armour. Terwijl we hier waren barstte het noodweer los, dat betekende nog even wat langer in de winkel blijven!

Toen het droog was, afgerekend en gauw naar de auto. We waren tegen 16.00 uur weer thuis. Olaf ging nog even zwemmen, ik stapte onder de douche, even het zout afspoelen.

Om 17.00 uur reden we naar Ralph en Mariette. Na even hun huis bekeken te hebben zijn we met zijn allen in hun auto gestapt (ze hebben een Ford Expedition, daar pas je dus met 8 personen in!) en naar Fort Myers Beach gereden. We wilden graag ergens eten en tegelijkertijd de zonsondergang bekijken. We zagen er echter nergens een restaurant naar ons zin, en we vonden goed eten belangrijker dan de zonsondergang. Dus maar weer in de auto gestapt en naar Longhorn Steakhouse gereden. Heerlijk gegeten én veel lol gehad met elkaar. 

Na het eten nog een stop gemaakt bij Dick's Sports, een gigantische sportzaak (en de kinderen hadden veel lol om de naam!) Thimo wilde heel graag een echte NFL Football kopen, daar is hij hier voor geslaagd!

Als afsluiter nog een drankje gedaan bij hun thuis, Olaf heeft nog gezwommen met Thimo en Mats.

Tegen 23.00 uur waren we pas thuis; we hebben een erg gezellige avond gehad!